Novo istrazivanje pokazuje da snižavanje visokog krvnog pritiska tokom kratkog vremenskog perioda može značajno smanjiti rizik od srčanih i moždanih udara. Visok krvni pritisak, ili hipertenzija, predstavlja uobičajen zdravstveni problem koji pogađa oko 1,28 milijardi odraslih osoba u svetu, a posebno je prisutan među osobama starijim od 30 godina. Ako se ne leči, hipertenzija može dovesti do ozbiljnih zdravstvenih problema kao što su srčane bolesti, moždani udar, pa čak i oboljenja bubrega.
Lekari često preporučuju pacijentima sa hipertenzijom da primene terapiju i promene životne navike, uključujući redovno vežbanje i zdravu ishranu, kako bi snizili sistolni krvni pritisak na oko 140 mmHg. Sistolni pritisak predstavlja gornju vrednost pritiska u arterijama kada srce pumpa krv, a nivo od 140 mmHg se smatra povišenim, ali na granici hipertenzije.
Novo istraživanje objavljeno u prestižnom medicinskom časopisu The Lancet ukazuje na to da intenzivna kontrola krvnog pritiska, koja uključuje snižavanje sistolnog pritiska ispod 120 ili 130 mmHg, može značajno smanjiti rizik od ozbiljnih srčanih problema poput infarkta i šloga. Ovi nalazi dolaze usred tekuće debate u medicinskoj zajednici o tome koliko nisko bi trebalo snižavati krvni pritisak, s obzirom na to da neki stručnjaci izražavaju zabrinutost da bi naglo snižavanje moglo povećati rizik od padova kod starijih osoba.
Istraživački tim iz Kine, koji je sproveo ovu studiju, tvrdi da je ovo najopsežnija analiza do sada koja se bavi uticajem intenzivne kontrole krvnog pritiska na zdravlje ljudi. U ovoj analizi, prikupljeni su podaci o oko 80.000 osoba koje su učestvovale u šest kliničkih ispitivanja u različitim zemljama uključujući Kinu, Kanadu i Sjedinjene Američke Države.
Rezultati istraživanja pokazuju da su učesnici koji su primali intenzivnu kontrolu krvnog pritiska, što je uključivalo kombinaciju lekova i promena životnog stila kao što su gubitak težine i prestanak pušenja, imali znatno manji broj srčanih i moždanih udara, kao i smanjen rizik od smrti povezanih sa kardiovaskularnim bolestima, u poređenju sa onima koji su se pridržavali standardnih ciljeva.
Međutim, kod grupe koja je primila intenzivnu kontrolu, zabeleženi su i češći neželjeni efekti kao što su vrtoglavica, nesvestica, problemi sa bubrezima i poremećaji srčanog ritma. Iako su ovi efekti zabrinjavajući, autori studije naglašavaju da postoji „neto korist“ od primene intenzivne kontrole krvnog pritiska.
Na osnovu ovih nalaza, istraživači preporučuju lekarima da primene nijansiran pristup koji uvažava specifične okolnosti svakog pacijenta. Naglašavaju da rezultati istraživanja ukazuju na važnost individualizovanih strategija kako bi se postigli najbolji mogući zdravstveni ishodi, a ujedno izbeglo preterano lečenje ili nelečenje.
Ovo istraživanje ima potencijal da značajno utiče na pristup lečenju hipertenzije i može postaviti nove standarde u kontroli krvnog pritiska. Uzimajući u obzir sve aspekte, uključujući rizike i koristi, zdravstveni radnici bi mogli da preispitaju trenutne prakse i prilagode tretman svakom pojedincu kako bi se postigla optimalna ravnoteža između zdravlja i kvaliteta života pacijenata. S obzirom na rastući problem hipertenzije u svetu, ovakva istraživanja su izuzetno važna za unapređenje javnog zdravlja i prevenciju ozbiljnih bolesti.
