U Hramu Svetog Save u Beogradu, ponoćna uskršnja liturgija počela je u 00:30 časova, obeležavajući Vaskrs, najveći hrišćanski praznik. Zvona su se oglasila u znak radosti, a liturgiju je predvodio vikarni episkop moravički Tihon, uz asistenciju beogradskog sveštenstva. Ove godine, Njegova Svetost patrijarh srpski Porfirije bio je na poseti Kosovu i Metohiji, pa je vladika Tihon preuzeo vodstvo službe.
Među brojnim vernicima koji su prisustvovali liturgiji bila su i neka poznata lica. Čuvena pevačica Svetlana Ceca Ražnatović došla je u društvu sestre Lidije i sestričine Helene. Takođe, prisustvovao je i poznati glumac Raša Bukvić, kao i pevačica Viki Miljković sa suprugom Tašketom i sinom. U Hramu su se mogli videti i drugi građani, među kojima je bio i Miloš Pavlović, student koji je s kolegama kampovao u Pionirskom parku.
Na samom početku liturgije otpevan je vaskršnji tropar „Hristos vaskrse iz mrtvih“, a pre liturgije održana je litija i služeno je Pashalno jutrenje. U Srbiji je tradicija da vaskršnje slavlje počne odmah posle jutarnje službe, a vernici se međusobno pozdravljaju rečima „Hristos Vaskrse-Vaistinu Vaskrse“.
Vaskrs simbolizuje Hristovo vaskrsenje, koje se prema jevanđeljima dogodilo u nedelju, nakon što je Isus Hristos bio raspet u petak i ležao u grobu u subotu. Ovaj događaj predstavlja pobedu nad smrću i donosi večni život vernicima. Takođe, vaskrsenje označava početak novog duhovnog života i pobedu nad grehom.
Za vernike, Vaskrs takođe označava završetak najstrožeg Velikog posta, tokom kojeg se najviše dana posti na vodi. Običaj je da vaskršnja jaja budu prvi mrsni zalogaji nakon posta. Ovaj praznik, poznat i kao Pasha, slavi se kao centralni događaj Hristove pobede nad smrću i odražava suštinu hrišćanskog učenja.
Naziv „Pasha“ potiče od starozavetnog praznika koji su Jevreji slavili u proleće u spomen oslobođenja iz egipatskog ropstva. Vaskrs označava prelazak sa Hristom iz smrti u život, sa zemlje u večni nebeski život. Ove godine, Vaskrs pada na isti dan i po julijanskom i po gregorijanskom kalendaru, što se dešava samo u određenim godinama.
Prema pravilima pravoslavne crkve, najraniji Vaskrs može da bude 4. aprila, dok najkasnije može pasti na 8. maja. Za zapadne hrišćane, Vaskrs se uvek slavi između 22. marta i 25. aprila. Ova razlika u datumima proizašla je iz razlika između julijanskog i gregorijanskog kalendara, što dodatno naglašava bogatstvo i raznolikost hrišćanskih tradicija širom sveta.
Na kraju, uskršnja liturgija u Hramu Svetog Save dočekana je sa radošću i duhovnim ispunjenjem, okupljajući vernike različitih generacija i pozadina u zajedničkom slavlju. Ovaj trenutak jedinstva i nade podseća sve prisutne na značaj Vaskrsa kao praznika obnove i novog početka.
