Bulevar kralja Aleksandra nije samo najduža ulica u Beogradu, već i najstariji aktivni put koji seže u prošlost dugu 2.000 godina. Ova ulica je tokom vekova bila središte različitih dešavanja, prolazeći kroz istoriju koja uključuje rimske vojnike, osmanske karavane, trgovce i putnike. U prošlosti, ovo područje je bilo deo čuvenog Via militaris, puta koji je povezivao rimski Singidunum sa Carigradom, a danas služi kao važna arterija za svakodnevni život Beograđana.
U vreme osmanske vladavine, ovaj put je imao značajnu ulogu, jer je nakon mira u Hadrijanopolju 1828. godine postao neutralno zemljište dostupno svim prolaznicima. Put je vodio iz beogradske varoši kroz Stambol kapiju, prolazio pored Batal džamije i brega Vračara, sve do Boleča. Tokom 19. veka, Carigradski drum je preimenovan u Sokače kod Zlatnog topa, zatim u Markovu ulicu, a kasnije, 1834. godine, dobio je ime Fišeklija, prema drvenim prodavnicama u kojima se prodavao barut.
Krajem 19. veka, ulica je preimenovana u Ulicu kralja Aleksandra Obrenovića, u čast poslednjem vladaru iz te dinastije. Nakon Drugog svetskog rata, ulica je nosila naziv Bulevar oslobođenja, zatim Bulevar revolucije, da bi na kraju u 21. veku ponovo dobila ime Bulevar kralja Aleksandra. Danas se proteže od Trga Nikole Pašića do odvajanja za Veliki Mokri Lug, a osamdesetih godina bila je duga čak 9 kilometara.
Priča o Bulevaru kralja Aleksandra sadrži i priče o životima ljudi koji su ga koristili. Na ovom bulevaru su se razvijala čitava predgrađa. Đeram, na primer, dobio je ime po starom vodovodu koji je donosio vodu u grad, dok je Lion bio poznata kafana gde su se okupljali činovnici i omladina. Cvetko je bio centar trgovine i života starog kraja. Nekada je od Đerma do Cvetka sve bilo popločano kamenim kockama, a duž ulice su se nalazile pekare, prodavnice duvana, zanatlijske radnje i kafane.
Život u ovom delu Beograda bio je skroman, ali bogat ljudskim pričama. Ulice su bile uske, a većina zgrada nije imala ni struju ni vodu iz gradske mreže. Ljudi su se snabdevali vodom iz bunara, a osvetljenje je dolazilo iz petrolejskih lampi. U kafani „Lion“ su se igrali bilijar i šah, a često su se održavale igranke, stvarajući tako društveni život pun boje i dinamike.
Đeram je nosio duh starog Beograda, a ime potiče od stare reči „đerm“, koja označava bunar. Pre nego što je Zvezdara postala gradski deo, Đeram je bio zasebna opština, okružen poljima i mahallama, a život se vrtio oko bunara. Godine 1957. Đeram je postao deo Zvezdare, ali njegovo ime ostaje kao podsećanje na stare dane.
Danas, Đeram je jedna od najstarijih pijaca u Beogradu, koja zadržava mirise ranog jutra, glasove prodavaca i šuštanje sveže robe. Iako je Bulevar kralja Aleksandra danas moderno mesto, on i dalje nosi priče o putnicima, trgovcima i sudbinama „malih“ ljudi velikog srca. Kada sledeći put prošetate ovom ulicom, setite se da hodate kroz istoriju koja diše već hiljadama godina, mesto gde se prošlost susreće sa sadašnjošću, stvarajući jedinstveni pejsaž Beograda.
