Naučnici sa Univerziteta Istočne Anglije napravili su značajan korak napred u dijagnostici sindroma hroničnog umora (SHU), poznatog i kao ME/CFS (myalgic encephalomyelitis/chronic fatigue syndrome). Ovaj poremećaj pogađa oko 400.000 ljudi u Velikoj Britaniji, a karakteriše ga duboki umor koji se ne ublažava odmorom, uz brojne druge simptome koji mogu uključivati bolove u mišićima, probleme sa spavanjem, kao i neurološke i imunološke poremećaje. Do sada je postavljanje dijagnoze ovog sindroma bilo izuzetno teško, a često su pacijenti prolazili kroz dugotrajne i frustrirajuće procese pre nego što su konačno dobijali adekvatnu pomoć.
Novi test krvi ima potencijal da promeni ovu situaciju. Prema izveštaju, ovaj test može sa 96 odsto tačnosti dijagnostikovati sindrom hroničnog umora analizom epigenetskih obrazaca u DNK. Epigenetski obrasci su hemijske oznake koje utiču na to kako su geni „uključeni“ ili „isključeni“. Ovaj pristup omogućava naučnicima da dobiju uvid u biološke promene koje se dešavaju kod pacijenata sa ovim sindromom, što može pomoći u brzom i tačnom postavljanju dijagnoze.
Jedan od ključnih izazova u dijagnostikovanju SHU jeste to što su njegovi simptomi često slični drugim zdravstvenim problemima, što dodatno otežava postavljanje jasne i tačne dijagnoze. Mnogi pacijenti su se suočavali sa skeptičnim lekarima koji su im možda sugerisali da su njihovi simptomi „samo u njihovoj glavi“. Zbog toga, razvoj ovakvog testa može doneti nadu mnogima koji pate od ovog stanja.
Naučnici su proveli istraživanje na uzorku od 200 pacijenata, od kojih su neki bili dijagnostikovani sa SHU, dok su drugi bili zdravi. Rezultati su pokazali da test može precizno razlikovati između zdravih pojedinaca i onih koji imaju sindrom hroničnog umora. Ova otkrića predstavljaju važan korak u razumevanju mehanizama koji stoje iza ovog složenog poremećaja.
Uprkos ovim pozitivnim vestima, naučnici naglašavaju da je još uvek potrebno uraditi dodatna istraživanja kako bi se test dodatno validirao i učinio dostupnim za širu upotrebu. Takođe, važno je osigurati da se svi pacijenti sa sumnjom na SHU mogu podvrgnuti ovom testu i dobiju adekvatnu negu. Mnogi stručnjaci smatraju da bi ovakvi testovi mogli promeniti način na koji se pristupa dijagnostici i lečenju sindroma hroničnog umora, kao i sličnih stanja.
Sindrom hroničnog umora je kompleksan i multifaktorski poremećaj, a uzroci mogu varirati od genetskih predispozicija do infekcija i problema sa imunološkim sistemom. Zbog toga je važno nastaviti sa istraživanjem ovog stanja kako bi se otkrili svi relevantni faktori koji mogu doprineti razvoju simptoma.
Osim što može pomoći u dijagnostici, ovaj test može otvoriti vrata za dalja istraživanja o mogućim tretmanima i strategijama upravljanja simptomima SHU. Takođe, postoji nada da će ovaj test doprineti većem razumevanju ovog stanja među zdravstvenim radnicima, što može dovesti do bolje podrške i empatije prema pacijentima koji se bore sa ovim poremećajem.
Na kraju, razvoj ovog testa je korak ka boljoj budućnosti za sve one koji pate od sindroma hroničnog umora. Sa većom tačnošću u dijagnostici, pacijenti će moći da dobiju pravilan tretman i podršku, što će im pomoći da poboljšaju kvalitet svog života. U svetlu ovih saznanja, važno je nastaviti sa istraživanjem i razvijanjem novih dijagnostičkih i terapeutskih alata koji će omogućiti bolje razumevanje i lečenje ovog složenog poremećaja.
