Naučnici su otkrili prve čvrste dokaze koji ukazuju na to da geni igraju značajnu ulogu u razvoju sindroma hroničnog umora ili mijalgičnog encefalomjelitisa (ME/CFS), misteriozne bolesti koja je decenijama bila zanemarivana u zdravstvenim krugovima. Ova studija, koja je sprovedena od strane istraživača sa Univerziteta u Edinburgu, pruža nove uvide u genetiku bolesti i potencijalne puteve za dijagnostiku i lečenje.
Prema najnovijim podacima, određene varijante gena, koje su česte među ljudima, mogu povećati rizik od razvoja ME/CFS. Iako mnogi ljudi poseduju te varijante, neki nikada ne obole, što ukazuje na kompleksnu interakciju između genetike i drugih faktora koji utiču na zdravlje. Istražitelj Kris Ponting je istakao da rezultati istraživanja predstavljaju „poziv na buđenje“ koji može promijeniti način na koji se posmatra ova bolest.
Jedan od ključnih ciljeva budućih istraživanja biće razvoj dijagnostičkih testova koji bi pomogli u identifikaciji osoba sa visokim rizikom od obolevanja. Naučnici smatraju da je potrebno dodatno istraživanje kako bi se razjasnili mehanizmi koji uzrokuju ovu bolest, s obzirom da većina pacijenata izveštava o postojanju infekcije pre pojave simptoma.
Sindrom hroničnog umora pogađa oko 67 miliona ljudi širom sveta, a njegovi simptomi uključuju ekstremni umor, bolove u mišićima i zglobovima, kao i probleme sa pamćenjem. Nažalost, trenutno ne postoji nijedan test za dijagnostikovanje ove bolesti, a lekarima često nedostaje razumevanja o njenim uzrocima i simptomima.
Istraživači su ovu studiju nazvali prekretnicom koja izjednačava sindrom ME/CFS sa drugim ozbiljnim bolestima koje uzrokuju iscrpljenost. Ovo otkriće može povećati kredibilitet obolelih i pomoći u borbi protiv skeptičnosti koju su mnogi pacijenti doživeli od strane zdravstvenih radnika. Naučnica Sonija Čauderi naglasila je da su mnogi pacijenti često dobijali komentare da njihova bolest nije „prava bolest“, što je dodatno pogoršalo njihovo stanje.
Istraživanje je pokazalo da genetika može igrati ključnu ulogu u razvoju ME/CFS, ali je i dalje potrebno mnogo posla da bi se razumela celokupna slika. Profesor Endi Devero Kuk je napomenuo da će rezultati ove studije imati ogroman značaj za pacijente, koji su često zanemareni od strane porodice, vlade i zdravstvenih sistema. On je izrazio nadu da će ova studija doprineti promeni percepcije vezane za ovu bolest.
Profesorka En Mekardl je dodala da rezultati istraživanja nude čvrstu osnovu za budući rad i istraživanje, što može ubrzati razvoj lečenja za ovu tešku bolest. S obzirom na to da je sindrom hroničnog umora i dalje predmet mnogih nejasnoća, ovakva istraživanja su od suštinskog značaja za razumevanje i podršku obolelima.
U zaključku, otkriće da geni mogu uticati na razvoj sindroma hroničnog umora predstavlja važan korak napred u razumevanju ove složene bolesti. Iako je put do dijagnostičkih testova i efikasnog lečenja još uvek dug, ovi rezultati pružaju nadu pacijentima i njihovim porodicama da će se jedneg dana stvoriti bolji uslovi za dijagnostikovanje i lečenje ME/CFS. Naučna zajednica nastavlja da istražuje ovu misterioznu bolest, a svaka nova otkrića doprinose razumevanju njenih uzroka i potencijalnih rešenja.
