Nakon komemoracije održane u Pozorištu na Terazijama, Mihailo Vukobratović, renomirani reditelj, kremiran je na Novom groblju u Beogradu. Ovaj tužan događaj okupio je porodicu, prijatelje i brojne kolege koji su se došli oprostiti od njega. Vukobratović je preminuo 7. septembra u bolnici KBC Zemun, nakon borbe sa zdravstvenim problemima na odeljenju neurohirurgije. Iza njega su ostali supruga Ljiljana i sin Luka, koji su zajedno sa ostalim prisutnima tugovali za njegovim odlaskom.
Među onima koji su mu odali poslednju počast bili su i njegovi bliski saradnici i prijatelji, poput Nela Mihailovića, Borisa Pingovića, Nebojše Ilića, Stefana Buzurovića, Iva Štrljića, Vladana Savića, Dušana Radovića, Jane Milić, Darka Bajića i Vesne Trivalić. Njihova prisutnost svedoči o uticaju koji je Vukobratović imao na umetničku scenu i na mnoge životne puteve ljudi koji su radili s njim.
Vukobratović je bio jedan od najvažnijih reditelja u istoriji srpske televizije i pozorišta. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, na smeru za filmsku i TV režiju, a tokom svoje karijere stvorio je impresivan opus. Njegove serije su obeležile čitave generacije gledalaca, a neki naslovi su stekli kultni status. Njegov rediteljski rukopis bio je prepoznatljiv, a često je sarađivao sa najcenjenijim scenaristima i glumcima, što je dodatno obogatile njegov rad.
Paralelno sa radom na televiziji, Vukobratović je bio aktivan i u pozorištu. Kao direktor Pozorišta na Terazijama, na toj poziciji se nalazio punih dvanaest godina. Tokom njegovog mandata, pozorište je doživelo značajnu umetničku i organizacionu transformaciju, postavši dom muzičkog teatra i mesto okupljanja široke publike. Njegov doprinos pozorišnoj sceni bio je nemerljiv, a mnogi njegov rad smatraju ključnim za revitalizaciju ovog značajnog kulturnog prostora.
Dana 21. februara 2013. godine, Vukobratović je podneo ostavku na funkciju direktora, čime je okončao jedan od najdužih i najznačajnijih mandata u savremenoj istoriji ove ustanove. Njegov odlazak ostavio je prazninu u pozorišnom životu Beograda, ali njegov rad i dalje živi kroz dela koja je ostavio iza sebe.
Među najpoznatijim ostvarenjima koje je Vukobratović režirao su serije kao što su „Bolji život“, „Nije lako sam muškarcima“, „Otvorena vrata“, „Stižu dolari“, „Bela lađa“ i mnoge druge. Ove serije su ne samo zabavljale gledaoce, već su i postavile temelje za razvoj savremene srpske televizijske produkcije.
Vukobratović je bio zaljubljenik u umetnost i posvećen stvaranju kvalitetnog sadržaja koji će se pamtiti. Njegov stil režije karakterisao je spoj emotivnosti i humor, a njegovi likovi često su bili duboko ljudski i složeni. Njegova sposobnost da prikaže ljudske sudbine i svakodnevne situacije učinila je njegove serije relevantnim i u današnjem vremenu.
Na kraju, Mihailo Vukobratović će ostati zapamćen kao jedan od najvećih reditelja srpske televizije i pozorišta, čija dela i dalje inspirišu nove generacije umetnika. Njegov doprinos kulturnoj sceni Srbije je neprocenjiv, a sećanje na njega će živeti kroz radove koje je ostavio iza sebe. Porodica, prijatelji i kolege se nadaju da će njegovo nasleđe nastaviti da inspiriše i motiviše sve nas koji ga se sećaju.
