Novi talas nacionalizma u Hrvatskoj izaziva brojne debate i pitanja o stanju društva, pravima manjina i mogućim budućim odnosima između Srbije i Hrvatske. U poslednjim godinama, posebno nakon učestalih političkih i društvenih događaja, nacionalističke ideje su ponovo u fokusu javnosti, a to postavlja pitanje da li je to odraz većinskog stava ili glas manjine.
U Hrvatskoj, nacionalizam se često povezuje sa simbolima i narativima koji potiču iz ratnih devedesetih, a posebno iz perioda raspada Jugoslavije. Mnogi analitičari smatraju da je aktuelni talas nacionalizma u Hrvatskoj rezultat nezadovoljstva društvenim i ekonomskim stanjem, kao i osećaja nesigurnosti izazvanih globalnim dešavanjima. Ekonomija Hrvatske, i dalje u oporavku nakon krize iz 2008. godine, a posebno nakon pandemije COVID-19, ostavlja prostor za jačanje radikalnih stavova i povratak na nacionalističke ideje koje nude jednostavna rešenja za složene probleme.
Jedan od ključnih aspekata ovog fenomena je odnos prema srpskoj manjini u Hrvatskoj. Srbi su u Hrvatskoj istorijski bili i ostali jedna od najvećih manjinskih zajednica, a njihova prava su često bila predmet rasprava. U poslednjim godinama, zabeleženi su incidenti koji su ukazivali na porast netrpeljivosti prema Srbima. Na primer, postavljanje spomenika žrtvama Jasenovca izazvalo je podele u društvu, a mnogi Srbi su izrazili zabrinutost zbog porasta govora mržnje i nacionalističkih simbola.
U ovom kontekstu, važno je napomenuti da su prava Srba u Hrvatskoj definisana zakonom, ali njihovo ostvarivanje često nailazi na prepreke. Srbi imaju pravo na obrazovanje na svom jeziku, kao i na političko predstavljanje, ali su mnogi od njih svedočili o diskriminaciji u svakodnevnom životu. Takođe, pravo na povratak i obnovu imovine nakon rata ostaje nerešeno za mnoge porodice, što dodatno pogoršava situaciju.
Mnogi se pitaju da li je moguće očekivati poboljšanje odnosa između Srbije i Hrvatske. Iako postoje signali da će se politički dijalozi nastaviti, istorijska opterećenja i nacionalistička retorika često otežavaju postizanje konstruktivnog dijaloga. Na primer, tokom poseta političara iz Srbije Hrvatskoj, često se dešavaju incidenti i protesti koji ukazuju na duboke podele u društvu.
Međutim, postoje i pozitivni primeri saradnje između dve zemlje. Kulturne i ekonomske inicijative, kao i zajednički projekti, mogu doprineti izgradnji boljih odnosa. Organizacije civilnog društva i pojedinci koji se zalažu za pomirenje i dijalog često pokušavaju da prevaziđu prepreke i promovišu međusobno razumevanje. Ovakvi napori su ključni za budućnost odnosa između Srbije i Hrvatske.
U savremenom svetu, gde globalizacija i migracije igraju značajnu ulogu, nacionalizam može delovati kao prepreka napretku i stabilnosti. Na svakom društvu je da pronađe ravnotežu između očuvanja nacionalnog identiteta i poštovanja prava manjina. U Hrvatskoj, izazovi su brojni, ali i potencijal za izgradnju društva koje će biti otvoreno i inkluzivno.
Zaključno, trenutni talas nacionalizma u Hrvatskoj prikazuje složenu sliku društvenih, političkih i ekonomskih tenzija. Dok se neki glasovi čuju u korist jačanja nacionalizma, druge snage se bore za pomirenje i ravnopravan odnos prema svim građanima. Budućnost odnosa između Srbije i Hrvatske zavisiće od sposobnosti oba društva da prevaziđu istorijske predrasude i izgrade dijalog zasnovan na uzajamnom poštovanju i razumevanju.
