U Prištini je juče preminuo poznati jugoslovenski glumac, reditelj i pedagog Enver Petrovci, rođen 1954. godine. Ova višestruko darovita umetnička ličnost ostavila je neizbrisiv trag u svetu pozorišta i filma, nastojeći da bude most između srpskog i albanskog naroda i kulture u vremenima velikih tenzija i sukoba.
Petrovci je rođen u Prištini, gde je započeo svoj put u glumi. Studirao je najpre na Višoj pedagoškoj školi, a potom i na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Minje Dedića. Njegov kolega, poznati glumac Faruk Begoli, podstakao ga je da se preseli u Beograd i nastavi sa studijama, smatrajući da bi bilo greota da ostane u Prištini. U njegovoj generaciji bili su i mnogi drugi talentovani umetnici, kao što su Dara Džokić, Danica Maksimović i Branislav Lečić.
U svojoj bogatoj karijeri, Enver Petrovci igrao je u brojnim poznatim filmovima i televizijskim serijama, uključujući „Slom“, „Kad proleće kasni“, „Bolji život“, „Senke nad Balkanom“ i „Južni vetar“. Njegovi prijatelji i kolege sa scene, poput Miroslava Lekića, ističu njegovu izvanrednu glumačku sposobnost i toplinu koju je nosio sa sobom. Lekić je napomenuo da je Petrovci u jednom trenutku bio „nosilac pola beogradskog pozorišnog repertoara“ i da ga je smrt iznenadila, jer nije znao da je bio bolestan.
Petrovci je bio poznat po tome što nikada nije pravio razlike među ljudima, ne gledajući na nacionalnost, već na karakter. Njegova sposobnost da komunicira i razume oboje jezike, srpski i albanski, bez akcenta, bila je jedna od njegovih izvanrednih osobina. Tokom razgovora, često je isticao kako su stereotipi i predrasude deo ljudske prirode, ali da je humor odličan način za prevazilaženje napetosti između različitih naroda.
Njegova glumačka karijera započela je u Beogradu, gde je bio angažovan na različitim scenama, poput Jugoslovenskog dramskog pozorišta, Ateljea 212 i BDP-a. Uloga Istrefa u predstavi „Kosančićev venac br. 7“ ostala je posebno zapažena i pamtit će se kao jedna od njegovih najboljih.
Gordana Goncić, dramaturg i direktor Ateljea 212, naglasila je da su Petrovci i njegovi likovi nosili repertoar tokom njegovog angažmana u Beogradu. Njegove uloge iz kraja sedamdesetih i osamdesetih godina ostavile su snažan utisak na publiku.
Pored bogate glumačke karijere, Petrovci je bio i profesor na Univerzitetu u Prištini, kao i na Internacionalnom univerzitetu u Novom Pazaru. Osnovao je pozorišta Dodona i Očevo pozorište u Prištini, gde je nesebično prenosio svoje znanje i iskustvo mlađim generacijama glumaca, oblikujući umetnički pejzaž regiona.
U saopštenju Regionalnog pozorišta Novi Pazar, naglašava se da je Enver Petrovci ostavio dubok trag u kulturi i umetnosti ovog dela Balkana. Njegova harizma i posvećenost umetnosti biće zapamćeni, a njegov doprinos pozorištu i filmu nastaviće da živi kroz generacije koje je oblikovao kao mentor.
Petrovci je iza sebe ostavio više od pedeset filmova i televizijskih serija, kao i nekoliko drama. Njegova smrt predstavlja veliku izgubljenu priliku za umetničku scenu, ali njegovo nasleđe će nastaviti da inspiriše buduće generacije. Uvek će biti deo pozorišne porodice, čije će vrednosti i ljubav prema umetnosti prenositi njegovi učenici i kolege. U ovom momentu, čitav region se oprašta od jednog velikog umetnika, čoveka koji je svojim delovanjem ukazivao na važnost razumevanja i dijaloga među ljudima.
